ไม่ใช่ทุกคนที่จะไปได้ ไม่ใช่ทุกคนที่อยากจะไป อินเดียน่าจะเป็นประเทศท้ายๆที่นักเดินทางหลายคนเลือกที่จะไปเยือน เนื่องด้วยกิตติศัพท์ถึงความสกปรกของบ้านเมือง ความสกปรกของอาหาร กลิ่นแขก ขอทาน และอะไรๆอีกมากมายที่ได้ยินได้ฟังมา สำหรับผมการตัดสินใจที่จะเดินทางไปอินเดียไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะการเดินทางย่อมต้องมีผู้ร่วมเดินทางที่รู้ใจไปด้วยจึงจะอุ่นใจ อาจเป็นโชคของผมก็เป็นได้ที่เพื่อนรู้ใจเป็นคนสะกิดผมเองว่าจะต้องเดินทางไปอินเดียในครั้งนี้ จุดเริ่มของเรื่องราวการเดินทางในครั้งนี้จึงเกิดขึ้น
ดังมีคนเคยกล่าวถึงอินเดียไว้ว่า…
เมืองแห่งการใช้หัว
เมืองให้ผัวเฝ้าห้าง
เมืองเดินทางต้องทำใจ
เมืองวัวเป็นใหญ่นักเลงโต
เมืองสุดโอ่เรื่องวรรณะ
เมืองมีพระปางแก้ผ้า
เมืองพระบรมศาสดา
เมืองคงคาแดนสวรรค์
เมืองสำคัญแสวงบุญ
อ่านแล้วคงจะเข้าใจได้บ้างแต่ก็ไม่ทั้งหมดจนกว่าจะได้ไปสัมผัสอินเดียของแท้ว่าจะเป็นดังที่หลายคนกล่างอ้างหรือไม่ว่า
“ทีแรกไม่อยากไปแต่ไปแล้วจะต้องกลับไปอีก … หลายครั้ง”